Νεότερη Εποχή: Το μειονέκτημα

Με τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο η καταστροφή έφτασε στον Πειραιά: Η ανατίναξη του SS Clan Fraser (6\4\41), ο βαρύς βομβαρδισμός του Πειραιά από συμμαχικό αεροσκάφος (11\1\44) και η ανατίναξη των εγκαταστάσεων του λιμανιού από τους γερμανούς κατά τη διάρκεια της αποχώρησής τους (12\10\44). Όλα τελείωσαν με σχεδόν την ολική καταστροφή του λιμανιού.

Κι έτσι πήρε πέντε χρόνια για να επισκευαστούν οι προηγούμενες εγκαταστάσεις μετά τον πόλεμο.

Μόνο μετά το 1955 νέα προγράμματα ανάπτυξης μπορούσαν να πάρουν μέρος : ο Δημοσθένης Πιππάς, καθηγητής του λιμανιού και μηχανικός  στο διεθνές ή Μετσόβειο πολυτεχνείο, δημιούργησε κάποια σχέδια για ανάπτυξη τα οποία σχεδόν μέχρι σήμερα χρησιμοποιήθηκαν με την εξαίρεση ότι έγιναν κάποιες αναδιαμορφώσεις για να συγχρονιστούν με τις νέες τεχνολογίες. Από το 1982, την ίδια στιγμή από κάποια άλλη περίοδο ανανέωσης από το 1981 έως το1987, μία νέα ιδέα εφαρμόστηκε: η ανάπτυξη του λιμανιού σε στενές σχέσεις με τη γύρω περιοχή του λιμανιού που το περιβάλλει.
Σήμερα ο Πειραιάς είναι μία μοντέρνα μητρόπολη γεμάτη από σιγουριά για το μέλλον, και στη ζωή του το λιμάνι συνεχίζει να έχει τον κύριο ρόλο. Δυστυχώς η πόλη θα έχει να αντιμετωπίσει την αρχιτεκτονική ανευθυνότητα και περιβαλλοντικά προβλήματα αλλά, όσο ο Πειραιάς μπόρεσε να αποκτήσει την ανεξαρτησία του τόσο δίπλα στην Αθήνα, είναι σίγουρο ότι θα ξέρει πώς να λύσει τα δικά του προβλήματα.